وقتی وارد دل طبیعت می شویم، آتش یکی از مهم ترین ابزارهای بقا و راحتی ماست. روشن کردن آتش فقط برای گرم شدن نیست؛ با آتش می توان غذا پخت، حیوانات وحشی را دور نگه داشت، وسایل خیس را خشک کرد و حتی برای علامت دادن در شرایط اضطراری از آن استفاده کرد. خیلی وقت ها ممکن است که فندک یا کبریت همراه نداشته باشیم یا شرایط آب و هوایی کار را سخت می‌کند. در اینجا بلد بودن روش های مختلف روشن کردن آتش، تبدیل به یک مهارت حیاتی می شود.
* اصول اولیه روشن کردن آتش
_ انتخاب مکان مناسب
انتخاب مکان، نخستین و شاید مهم ترین گام در روشن کردن آتش است. بهتر است مکانی را برگزینید که از چادر و وسایل شخصی فاصله داشته باشد و دور از شاخه های خشک و خطرناک باشد. توجه به جهت باد و پوشش گیاهی اطراف، از انتشار احتمالی شعله جلوگیری می کند و امنیت محیط را تضمین می‌کند.
_ آماده سازی سوخت
برای روشن کردن آتش، سه دسته سوخت ضروری است:
1. آتش‌گیر: مواد سبک و خشک مانند برگ های خشک، پوست درخت، پنبه یا کاغذ که به سرعت شعله می گیرند.
2. چوب نازک: شاخه های کوچک و خشک که پس از آتش گیری اولیه، شعله را تقویت می کنند.
3. چوب ضخیم: تنه و شاخه های بزرگ تر که شعله را برای مدت طولانی حفظ می کنند.
_ اصول ایمنی
همیشه آب یا خاک برای خاموش کردن آتش در دسترس داشته باشید.
آتش را هرگز بدون نظارت رها نکنید.
پیش از ترک محل، از خاموشی کامل آتش اطمینان حاصل کنید.
* روش های روشن کردن آتش
_ روش های مدرن
1. فندک: ساده ترین و مطمئن ترین ابزار، فندک است. داشتن یک یا دو فندک اضافی در سفرهای طبیعت گردی توصیه می شود.
2. کبریت ضدآب و طوفان: کبریت های معمولی در شرایط مرطوب کارایی ندارند، اما نوع ضد آب آن حتی در باران و رطوبت و طوفان نیز قابل اعتماد است.
3. جرقه زن منیزیمی: این وسیله سبک و کارآمد با ایجاد جرقه های داغ، حتی در شرایط خیس یا بارانی نیز شعله ای پایدار ایجاد می کند.
_ روش های سنتی و بقا
1. سنگ و فولاد: با ضربه زدن سنگ چخماق بر فولاد، جرقه های داغی ایجاد می شود که می تواند روی آتش گیر خشک شعله بر افروزد.
2. اصطکاک: یکی از قدیمی ترین روش ها، ایجاد آتش با اصطکاک چوب روی چوب است:
روش دستی: چوبی نازک بین دو کف دست چرخانده می شود تا حرارت و جرقه ایجاد شود.
روش کمان آتش: با استفاده از یک کمان، چوب به سرعت می چرخد و اصطکاک لازم برای ایجاد شعله تولید می شود.
3. عدسی یا ذره‌بین: در روزهای آفتابی می توان با تمرکز نور خورشید بر آتش گیر، حتی با شیشه عینک یا آب داخل کیسه شفاف، شعله ای پایدار ایجاد کرد.
_ روش های خلاقانه و جایگزین
1. باتری و پشم استیل: با تماس پشم استیل با سر باتری، حرارت کافی برای روشن کردن آتش گیر تولید می شود؛ این روش بیشتر برای شرایط اضطراری مناسب است.
2.مواد شیمیایی: ترکیب برخی مواد مانند پتاسیم پرمنگنات و گلیسیرین واکنش شیمیایی ایجاد می کند که شعله تولید می کند. البته این روش نیازمند دقت و تجربه است.
* مدیریت و نگه داشتن آتش
_ چیدمان چوب ها
1. هرمی: شاخه ها به شکل هرم روی آتش گیر چیده می شوند تا شعله به خوبی گسترش یابد.
2. خانه ای: چوب ها به شکل مربع روی هم قرار می گیرند و مرکز آن شعله ور می شود.
3.ستاره ای: شاخه های بلند به شکل پره های ستاره اطراف آتش قرار می گیرند و به تدریج به مرکز هدایت می‌شوند.
_ اضافه کردن سوخت
چوب های ضخیم باید به تدریج روی آتش افزوده شوند تا شعله به آرامی و پایدار باقی بماند.
_ جلوگیری از خفه شدن آتش
اگر دود زیادی ایجاد شود یا شعله خاموش شود، احتمالاً هوا به اندازه کافی به آتش نمی رسد؛ فاصله بین چوب ها باید مناسب باشد تا جریان هوا برقرار شود.
* نکات ایمنی و محیط زیستی
اطراف آتش را با خاک یا سنگ محصور کنید تا شعله کنترل شود.
در مناطق جنگلی خشک، از روشن کردن آتش خودداری کنید تا از خطر آتش سوزی جلوگیری شود.
پس از استفاده، آتش را با آب یا خاک کاملاً خاموش کنید و مطمئن شوید هیچ جرقه ای باقی نمانده باشد.
رعایت قوانین محیط زیست و اخلاق طبیعت‌گردی الزامی است؛ جای آتش را مانند روز اول ترک کنید.
آتش، قلب هر تجربه کمپینگ و طبیعت گردی است. تسلط بر روش های مختلف روشن کردن آن، نه تنها سفر را لذت بخش تر می‌کند، بلکه امنیت و بقا را تضمین می کند. تمرین این مهارت ها پیش از سفر، همراه داشتن ابزارهای مناسب و رعایت اصول ایمنی، تجربه ای مطمئن و خاطره انگیز در دل طبیعت رقم خواهد زد.
دیدگاه خود را بنویسید